Toen de Droomtijdloop enkele maanden geleden werd aangekondigd, heb ik me snel ingeschreven. Ervaring uit het verleden wees uit dat het maximaal aantal deelnemers zomaar is bereikt. En je wilt het niet missen, want het is maar eens in de 5 jaar. Afgelopen zaterdagnacht was het dan zover. Om half 2 vertrok ik samen met Ron Limberger en Mariska Nederpel richting SV Wippolder alwaar om 2 uur het startschot zou worden gelost voor de ongeveer 700 lopers. Bijna iedereen droeg het gele droomtijdloop-shirt en daarbij vaak ook verschillende kleuren lampjes. Dit maakte het tot een waar nachtelijk feest.
Ik besloot rustig aan te starten, maar na een poosje kom je weer in de flow en gaat het weer gewoon steeds een tandje sneller. En zolang je het naar je zin hebt en nog volop met de vele vrijwilligers langs het parcours geintjes en praatjes kan maken onder het lopen, gaat het als vanzelf. Er was op de late avond nog volop publiek aanwezig op de route en men had het reuze naar de zin. Of een ieder er de volgende morgen nog zo over denkt, na het nodige bier, valt dan weer te betwijfelen. Maar gezellig is het wel. Na de binnenstad van Delft ging het richting en door de Delftse Hout. Vanaf de Korftlaan richting Noordeindseweg stonden fakkels opgesteld langs de kant van de weg. Altijd een mooi stuk om te lopen. Nu weer richting startpunt voor de tweede ronde. Ook deze was fantastisch. Nog steeds veel publiek en ook ronde 2 was dus snel voorbij. Nadat ik was gefinished nog even gewacht op Mariska (ging super) en Ron (dit is echt een aanslag op m’n lijf). We hadden het niet willen missen. Achteraf bleek dat ook Ben en Maarten van der Eijk hadden meegelopen evenals de dochter van Jaap en Rosalie Renaud, Anneroos. Topprestatie geleverd allemaal.
Dank aan de organisatie en vele vrijwilligers van de Droomtijdloop.
John Franke
